91/ŞEMS-1: Güneşe ve onun duha vaktine (ışığının yayılıp parladığı zamana) andolsun.
91/ŞEMS-3: Ve onu (güneşi) izhar ettiği zaman gündüze.
91/ŞEMS-4: Onu (güneşi) sardığı (örtüp ışınlarını giderdiği) zaman geceye.
91/ŞEMS-6: Ve arza ve onu yayıp döşeyerek yaşanır hale getirene.
91/ŞEMS-7: Nefse ve onu (7 kademede ahsene dönüşecek şekilde) sevva edene (dizayn edene) (andolsun).
91/ŞEMS-8: Sonra ona (nefse) fücurunu ve takvasını ilham etti.
91/ŞEMS-9: Kim onu (nefsini) tezkiye etmişse felâha (kurtuluşa) ermiştir.
91/ŞEMS-10: Ve kim, onun (nefsinin) kusurlarını örtmeye çalıştıysa (nefsini tezkiye etmemiş ise) hüsrana uğramıştır.
91/ŞEMS-11: Semud (kavmi), kendi azgınlığı sebebiyle (Allah’ın Resûl’ünü) yalanladı.
91/ŞEMS-12: Onun (o beldenin) en şâkîsi (deveyi kesmek için) ortaya atılınca.
91/ŞEMS-13: O zaman Allah’ın Resûl’ü onlara: “O, Allah’ın Devesi’dir ve onu sulayınız (onun su içme sırasına riayet ediniz).” dedi.
91/ŞEMS-14: Fakat onu tekzip ettiler (yalanladılar). Sonra onu (deveyi) kestiler. Günahları sebebiyle, Rab’leri onların üzerini azapla kapladı. Sonra da onu (o beldeyi) dümdüz yaptı (yerlebir etti).
91/ŞEMS-15: Ve (Allah) onun (o beldenin ve halkının) ukbasından (akıbetinden) (helâk oluşlarından) korkacak değildir.
92/LEYL-2: Ve tecelli edeceği (aydınlanmaya başlayacağı) an gündüze.
92/LEYL-3: Ve erkeği ve dişiyi yaratana (andolsun).
92/LEYL-4: Muhakkak ki sizin çalışmalarınız (çabalarınız) gerçekten dağınıktır (çeşit çeşittir).
92/LEYL-5: Fakat kim verdi (infâk etti) ve takva sahibi oldu ise.
92/LEYL-6: Ve Hüsna’yı (Allah’ın Zat’ını görmeyi) tasdik etti ise.
92/LEYL-7: O zaman Biz ona, (Allah’ın Zat’ını kolayca görmesi) için kolaylık sağlayacağız.
92/LEYL-8: Ve fakat kim cimrilik etti ve kendini müstağni (hiçbir şeye muhtaç olmayan, zengin ve kendi kendine yeterli) gördü ise.
92/LEYL-9: Ve Hüsna’yı (Allah’ın Zat’ını görmeyi) yalanladı ise.
92/LEYL-10: O taktirde Biz, ona zor olanı (kötü akıbete götüren yolu) kolaylaştıracağız.
92/LEYL-11: Ve helâk olduğu zaman, malı ona fayda vermez.
92/LEYL-12: Muhakkak ki hidayete erdirmek mutlaka Bize aittir.
92/LEYL-13: Ve muhakkak ki, evvel ve ahir elbette Bizimdir.
92/LEYL-14: İşte sizi yakıcılığı gittikçe artan bir ateşle uyardım.
