89/FECR-4: Ve geçip gideceği zaman geceye (andolsun).
89/FECR-5: Bunlarda akıl sahipleri için bir kasem yok mu?
89/FECR-6: Rabbinin Ad kavmini nasıl yaptığını görmedin mi?
89/FECR-8: O (İrem Şehri) ki, beldeler (ülkeler) içinde onun bir eşi yaratılmadı.
89/FECR-9: Ve vadilerde kayaları oyan Semud’a (kavmine).
89/FECR-11: Onlar ki beldelerde (ülkelerde) azgınlık yaptılar.
89/FECR-13: Bundan dolayı Rabbin onları azap kamçısı ile kamçıladı.
89/FECR-14: Muhakkak ki senin Rabbin elbette gözleyendir.
89/FECR-15: Fakat insan, ne zaman Rabbi onu imtihan edip, böylece ona ikram eder ve onu ni’metlendirirse, o zaman: “Rabbim bana ikram etti.” der.
89/FECR-16: Ve fakat, ne zaman onu imtihan edip, böylece onun rızkını ölçülü verirse (daraltırsa), o zaman: “Rabbim bana ihanet etti.” der.
89/FECR-17: Hayır, bilâkis siz yetime ikram etmiyorsunuz.
89/FECR-18: Ve yoksulları doyurma konusunda birbirinizi teşvik etmiyorsunuz.
89/FECR-19: Ve size bırakılan mirası hırslı bir yeyişle yiyorsunuz.
89/FECR-21: Hayır, arz, paramparça parçalanıp dağıldığı zaman.
89/FECR-22: Ve Rabbin geldiği ve melekler saf saf olduğu zaman.
89/FECR-23: Ve o gün (izin günü) cehennem getirilmiştir. İnsan o gün (izin günü) tezekkür eder (düşünüp, hatırlar) ve bu zikrin (bu hatırlamanın) ona nasıl (faydası) olur ki?
