« Vers-14 »
فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ
Deutsch Transliteration: Fe lemma kadajna alejchil mewte ma dellechum ala mewtichi illa dabbetul ard te’kulu minßeetech (minßeetechu) , fe lemma harre tebejjenetil dschinnu en lew kanu ja’lemunel gajbe ma lebißu fil asabil muchin (muchini).
Als wir seinen Tod befohlen haben, war nur ein Holzwurm, der seinen Gehstock fraß, der Beweis (Grund) dafür, dass sein Tod enthüllt wurde. Nur als er hinfiel bemerkten die Dämonen (seinen Tod. Nur dann bemerkten die Dämonen, dass er gestorben war). Hätten sie das Verborgene gekannt, würden sie sich nicht in einer erniedrigenden Pein befinden.
